Λέω να δράσουμε ;)

Λέω να δράσουμε

Ε, λοιπόν επειδή καμία ιδέα δεν είναι καλή
-αν μένει στο συρτάρι-
είπα να μοιραστώ μαζί σας μια δική μου,
μιας και μέρες τώρα λαμβάνω όλα αυτά τα
"πάρνηθα mails"
που με κοιτούν στα μάτια
και μου λένε ότι όλο λόγια είμαστε –όλοι.

Φύσει αντιδραστική λοιπόν, σκέφτηκα
(ίσως όλοι να το σκεφτήκατε, no rocket science)
ότι από το να χτίζουμε πάνω στο πράσινο,
καλύτερα να κάνουμε το ανάποδο.

Να φέρουμε το πράσινο πάνω στα χτισμένα.

Να δημιουργήσουμε όλοι,
με "έδαφος" τις άσχημες ταράτσες μας
ένα πράσινο "στέγαστρο" πάνω από την πόλη,
έναν κρεμαστό κήπο,
ένα αυτοσχέδιο οικολογικό φίλτρο,
βάζοντας όσο περισσότερο πράσινο
μπορούμε στα ίδια μας τα σπίτια.

Η εικόνα ενός πράσινου "ιπτάμενου χαλιού"
πάνω από την Αθήνα
δεν μου φαίνεται και άσχημη!

Έστειλα το jpg στον δήμαρχο Αθηναίων
με την παρότρυνση να βρεθεί ένας μηχανισμός
ώστε αυτό να πάρει διαστάσεις
και ουσία και να υλοποιηθεί
(και να ζηλέψουν και οι άλλες πρωτεύουσες
και να μας μιμηθούν :).

Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει,
ας διαθέσει ο δήμος "πράσινο"
αι οι ένοικοι να το νοικιάζουν
με μικρό αντίτιμο
(που λέει ο λόγος πάντα)

Ας γίνει κάτι σε event, happening, διαγωνισμός, κάτι,
σκεφτείτε/κάντε κάτι.

Κάντε πράξη αυτό που παρακινεί το jpg,
ή έστω κάντε το forward εν είδει chain letter
σε όσους ξέρετε ή δεν ξέρετε
(φίλους και φίλους φίλων)
και σε όσους δεν σας ξέρουν
(ευφάνταστα μμε, wwf, κλπ).

Σαν μία from the people to the people ιδέα.

Η πεισματάρα μυρωδιά καμμένου
που εκπέμπει η αδιαφορία
με κάνει μια αθηναία κάπως οργισμένη,
αλλά το να παραμένεις ρομαντικός
ακόμη και όντας στεναχωρημένος
δεν μπορεί να το κάψει κανείς.

Θέλω να δω την Αθήνα ντυμένη στα καλά της
-τα γκρι τη γερνούν.

Μην αφήσετε την ιδέα στο συρτάρι
–θα σκάσει από τη ζέστη –
και ξέχασα να της βάλω μαγιό.

Κατερίνα Έσσλιν.

Ευχαριστώ τη φίλη art director Μαρία Σιταρά
για την υλοποίηση της ιδέας σε jpg.